Uyandım..

Yastığa koydum başımı, bin bir düşünce sardı sıkıca yorgun düşmüş bedenimi. Sağa dönmek  yıldırmadı, her seferinde daha kuvvetli şekilde gözlerime çarpıp durdular. Güzel günleri düşünmek bile rahatlatmadı . Burası dünya,  burası bu kadar dedim , bedenimde ki etkileri azaldı ama, uykunun hakim olabileceği kadar boşluk yoktu hala. Su akar yolunu bulura sığındım, onun da kol kanat germesi kurtarmadı. Gerçeklikten uzak hayallere daldım ki, kapanmış gözlerim. Kötü bir rüyanın için de buldum kendimi, yarı uykulu halimle hayatla kavgama devam ediyordum. Rüyayı yönetmek bana düşmüştü. Güneşli günlere yorgun uyanacaktım yine. Alarm çalıyordu, bitmişti gece. Yetmemişti ki bana bu. Rüyalar da buluşacaklarım, daha uğrayacağım yerler vardı , arkadaşlarım beklerdi beni. Direndim.. Ama başka rüyalara kaldı işlerimi halletmek.