O kadar sakin ve dingin ki kafam

Yorgunluğum üstümde. Yıllardır tek yaşadığım mevsim kış sanki. Hiç alışık değilim bu duruma. O kadar sakin ve dingin ki kafam korkuyorum.
Bir deniz yolculuğunun ortasında mahsur kalmış gibi.. Her yerde uçsuz bucaksız mavilik her yer alabildiğine su. Bi kaç saat kafa dinlemelik güzel olan bu yolculuk, şimdi ise açlık ve çaresizlikle teleşlandırıyor beni. Kaptan da bir stres hali yok, su dalgalı, belki de her şey yolunda.
Düşünceler durmuyor. Kaybımız çok olan bir savaşın ortasında koşturuyorum. Gözüm görmüyor hiç bir şeyi, korkuyla koşuyorum sadece. Kazanmak galip gelmek istiyorum düşmana, umrumda olan tek şey bu. Koştururken düşüyorum ve farkına varıyorum ki çoktan sonuçlanmış her şey, herkes hayatına dönmüş , kimsenin umrumda değilim. Yapayanlız hissediyorum, titriyorum adeta.  Savaşı
n ne kazanıyım ne de kaybedeni.. Her şey yolunda aslında, ama adepte olmak o kadar zor ki . Karın yağmasına alışığım, baharın gelişiyle irkiliyorum.
Ne yapacağım şimdi ben ?