50₺ ye mal olan hayat

Biliyorum, bir gün İstanbulun tenha sokaklarında, sahile inmek için acele acele yürüyeceğim. Hava karardıkça telaş yapacak, karşıma çıkan her harabe insandan korkacağım. İçim titreyecek. Ağlamak üzereyken kıyafetlerimin içinde, en derinde bi baykuş ötecek, şefkat kırıntısı bulunmayan bakışlarıyla dokunacak yanaklarıma. O zaman sakinleşiceğim. Çöp kutularının içini dolduran hikayeleri görmeye,hissetmeye çalışacağım. Çantamda duran, buraya gelmek için aldığım biletleri atmakla atmamak arasında kalıcağım. Bu biletler, geldiğim yerde ki hikayelerimle aramda bir bağlaç . -De -da eklerini nerde ayırıp ayırmaman gerektiğini hep karıştırırım zaten, bazen de hiç dikkat etmem aslında. Adım atıcam istemsizce, ve o biletler çantamda varlıklarını sürdürmeye devam edecekler. Yüküm ağır gelirse bir gün, vedalaşırım bana 50₺ ye mal olan bu kağıtlarla. Şimdi yeni bir hikayeye başlamak için en uygun yeri arıyorum. Öyle bir hikaye olsun ki çöp kutuları sadece çöp atmak için kullanılsın. Çöp kutularının içinde yarım kalmış hikayeler olmasın.