Akla ihanet.

Bu hayat senin hislerin kadar aslında. Kendi düzeninde devam eden seni çok da takmayan bu düzenin içinde hislerimizle yaşıyor iyi veya kötüyü kendimiz seçiyoruz. Her şeyi kabul eden ve kurulduğu sistemde devam eden bir robot olmadığımız için şanslı mıyız ? Belki de güncellenmiş haliyiz robotların bir kalp ve beyin.. hangisiyle hayatını devam edeceğin senin elinde. Neden bu kadar sızlanıyoruz ki. Önümüze gelen şeye anlam yükleyip şiirleştiriyoruz bir çaya bir aya bunlar hayatın kendisi değil ki çay içilir aylar ise bu dünyanın oluşumunun hissiz bir parçası.. Acaba çok mu abartıyoruz yaşamayı ? Çok mu şey istiyoruz bu kendinin bile farkında olmayan dağdan taştan. Çaya baktığımız da bir içecek görmeyip hislenmek beynimize ve mantığımıza ihanet olabilir mi ?

Yorumlar

Popüler Yayınlar